Rzadka seria jednoliterowa, poszukiwana seria A.
Numer tej dwudziestki jest wyszczególniony w każdym wydaniu Miłczaka, w wersjach najstarszych katalogów (czarno-białych) są również zdjęcia tego banknotu. Ten banknot towarzyszył każdej edycji katalogu.
Numer wyszczególniony w katalogu Czesława Miłczaka wydanie 2012, Tom II str. 158.
Banknot opatrzony certyfikatem PMG z oceną PMG 58.
Egzemplarz oczyszczony. Barwa papieru rozjaśniona.
Rzadki egzemplarz w takim stanie zachowania.
W ramach reformy pieniężnej z 1950 roku do obiegu została wprowadzona nowa seria banknotów emisji z 1 lipca 1948 roku, która składała się z siedmiu nominałów. Gdy zapadła decyzja o wydrukowaniu nowych pieniędzy papierowych potrzebnych do przeprowadzenia reformy okazało się, że zdolności wytwórcze PWPW były całkowicie wykorzystane przez produkcję bieżących banknotów. W radzieckich drukarniach trwał druk pieniędzy papierowych na potrzeby własnej reformy, w związku z tym nie mogły one przyjąć polskiego zamówienia. Z tego powodu zwrócono się do innych zagranicznych wytwórni papierów wartościowych, które w latach 1948–1950 wykonały zamówienie dla NBP. Drukowane poza granicami kraju banknoty były zwożone do PWPW.
Zaprojektowane przez Wacława Borowskiego banknoty emisji z 1 lipca 1948 roku mają spójną stylistykę. W tej serii banknotów przedstawienia ludzi zostały ograniczone do popiersi. Zabrakło ich na dwóch najniższych nominałach. Na awersach znaleźli się anonimowi „bohaterowie nowego ustroju”. Na rewersach umieszczony został wizualny komentarz dopełniający „historię” postaci ukazanej na awersie – znajdują się tam charakterystyczne miejsca ich życia i pracy.
W listopadzie 1959 roku Zarząd NBP postanowił uzupełnić obieg pieniężny wprowadzając nominał – 1000 złotych. Wzór nowego banknotu miał zostać wyłoniony w ramach zamkniętego konkursu, do którego zaproszono dziesięciu grafików. Będący pokłosiem konkursu banknot o nominale 1000 złotych projektu Henryka Tomaszewskiego i Juliana Pałki został opracowany przez rytowników i giloszerów na początku lat sześćdziesiątych XX wieku. Pierwotnie planowano wpuścić go do obiegu z datą emisji 24 maja 1962 roku. Po wykonaniu próbnej partii produkcja została odłożona na bliżej nieokreślony czas. Ostatecznie tysiączłotówka została wprowadzona do obiegu 1 czerwca 1966 roku podczas obchodów 1000-lecia Państwa Polskiego.
Wprowadzony do obiegu banknot miał mniejszy format, zupełnie nową oprawę plastyczną oraz wielobarwną tonację, w przeciwieństwie do pieniędzy papierowych zaprojektowanych przez Wacława Borowskiego. Był to pierwszy polski powojenny pieniądz papierowy, na którym znalazła się podobizna postaci historycznej.
