Warszawa 1946. Centralna Żydowska Komisja Historyczna. 14,5x20,5 cm, str. 40, okładka miękka. Stan bardzo dobry.
Wspomnienie naocznego świadka likwidacji getta wileńskiego w 1943 roku.
"(...) Żywo opisał autor nastroje getta w przededniu jego likwidacji, kiedy to "jak zwierzęta w klatce, krążyli ludzie po wyludnionych uliczkach getta". Z dużą bezpośredniością została przedstawiona "akcja" w dniach 1-4 września 1943 r., rezultatem której było wysłanie do Estonii 5000, a następnie - ostatni akt likwidacji - wysiedlenie w dniach 23-24 września. Chociaż Niemcy zapewniali w przededniu likwidacji, że wysiedleńcy zostaną skierowani do obozów estońskich i litewskich, przecież widmo śmierci, wielki cmentarz żydostwa wileńskiego Ponary, żywo stało przed oczyma ostatnich mieszkańców getta. Autor opisał w sposób sugestywny nastroje ludzi, oscylujących między życiem i śmiercią". [fragment wstępu]