Władysław ZAKRZEWSKI, Huta Piłsudski

akwaforta, papier, 32 x 20,7 cm w świetle p-p., sygn. ołówkiem d.: Huta Piłsudski, p.d.: Zakrzewski; naklejka z wystawy pośmiertnej w krakowskim TPSP, 1947, poz. 13 Huta Kościuszko; czerwona pieczęć salonu Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków. Z teki Śląsk w miedziorytach..., 1937 lub przed.

Studia w krakowskiej ASP u W. Jarockiego i J. Pankiewicza w latach 1922-24 uzupełniał w prywatnych akademiach malarskich w Paryżu. Zwiedził Konstantynopol, Węgry, Rumunię, Jugosławię, Grecję i Włochy. Po powrocie został uczniem Jana Wojnarskiego i od lat 30.XX w. zajmował się wyłącznie grafiką (miedzioryt, akwaforta, akwatinta, miękki werniks). Najczęstszą tematyką jego prac była architektura miast polskich, pejzaże nadmorskie i śląskie. Wykonał szereg cykli tematycznych: Teka Śląska, Teka Morska, Warszawa, Lwów, Bielsko, Zaolzie, Kraków; jest także autorem wielu ekslibrisów. W czasie II wojny światowej był żołnierzem AK (pseud. "Jacek"). Produkował miedziorytniczo fałszywe dokumenty. Zamordowany przez uliczny patrol hitlerowski. W krakowskim TPSP zorganizowano mu w 1947 roku wystawę pośmiertną.