Autor: Włodzimierz Terlikowski
Rok: 1925
Technika: Olej na płótnie
Praca oprawiona w piękną, dużą ramę
Wymiary: 46 x 55 cm, 63 x 72 cm (z ramą)
Sygnatura: odręczna, p.l.: 1925/V.de Terlikowski
Włodzimierz Terlikowski urodził się 1873 roku w Poraju k. Łodzi,
zmarł w 1951 roku w Paryżu. Był jedną z głównych
indywidualności polskiego środowiska artystycznego w Paryżu w
pierwszej połowie XX wieku.
Przez niedługi czas studiował w
monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, później krótko uczęszczał
do pracowni Jeana-Paula Laurensa w Paryżu. Zadebiutował w 1900 roku
indywidualną wystawą w prestiżowej paryskiej Galerii
Bernheim-Jeune. Uczestniczył także w Salonie Jesiennym (1912) i
Société Nationale des Beaux-Arts (1930) oraz w wystawach sztuki
polskiej w Paryżu (1918, 1919, 1921, 1929) i Brukseli (1929). Malarz
często eksponował swoje prace, jego wystawy wielokrotnie
organizowano także w Polsce, Belgii, Stanach Zjednoczonych oraz we
Włoszech. Obrazy Włodzimierza Terlikowskiego cieszyły się dużym
powodzeniem już za życia malarza.
Artysta dużo podróżował
po świecie, odwiedził m. in. Wielką Brytanię, Hiszpanię, Włochy,
Indie, Australię, Nową Zelandię oraz północną Afrykę. W 1911
roku na stałe osiadł w Paryżu i związał się ze środowiskiem
École de Paris. Często wystawiał swoje prace w stolicy
Francji.
Włodzimierz Terlikowski tworzył przede
wszystkim zróżnicowane pejzaże z wielu zakątków świata,
portrety oraz martwe natury z kwiatami. Malarstwo artysty jest bardzo
dekoracyjne, jego obrazy często są uznawane za najlepsze dzieła
polskiego postimpresjonizmu.
Prace Włodzimierza Terlikowskiego
charakteryzują się żywą, nasyconą gamą barwną, silnymi
kontrastami kolorystycznymi inspirowanymi sztuką fowistów oraz
grubą, mięsistą fakturą farby nakładanej szerokim pędzlem i
szpachlą w celu powiększenia efektów świetlnych na powierzchni
obrazu.
Oprócz malarstwa sztalugowego artysta zajmował się
również malarstwem ściennym.
Malarz w 1920 roku został
odznaczony francuską Legią Honorową.
Obrazy Włodzimierza
Terlikowskiego znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych na
świecie oraz w zbiorach wielu instytucji publicznych, m. in. w
Muzeum Narodowym w Warszawie, w Centre Georges Pompidou w Paryżu, w
muzeum w Lyonie, Bordeaux czy Marsylii.
