Andrzej Gałek (1916-1993), „Taniec góralski”, lata 60-te. Zakopane.

Obraz malowany na szkle autorstwa Andrzej Gałka. Lata 60-te. XX w. Zakopiańskie Warsztaty Wzorcowe. Sygnowany w lewym dolnym rogu: A. Gałek. Na odwrocie nalepka z Zakopiańskich Warsztatów Wzorcowych. Wymiary: całość z oprawą: 29 x 33,5 cm.

Malarz zakopiański, syn pejzażysty Stanisława Gałka. Uczył się w Gimnazjum Państwowym w Zakopanem, które ukończył w 1935 roku. W latach 1935-39 i 1945-49 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, w 1949 roku uzyskał tytuł inżyniera architekta i magistra nauk technicznych. Już przed wojną zainteresował się malarstwem na szkle, początkowo kopiując obrazy ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego, a następnie podejmując próby tworzenia własnych kompozycji. Zaraz po wojnie, w 1945 roku, jego prace na szkle wystawiane były na wystawach artystów plastyków w Zakopanem. Prace te zakupiło Ministerstwo Kultury i Sztuki, a Sekcja Artystyczna Centrali Przemysłu Artystycznego zamówiła większą ilość. Artysta nawiązał długoletnią współpracę z wyłonioną z CPA "Cepelią", później prace swe sprzedawał za pośrednictwem Biura Handlu Zagranicznego DESA w Warszawie oraz "Ars Polonia”. W roku 1946 przyjęty został do Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie, potem działał w okręgu zakopiańskim. Był członkiem Stowarzyszenia "Sztuka Podhalańska" w Zakopanem. W jego obrazach dominowała tematyka regionalna – malował codzienne góralskie prace i zajęcia (w polu i w lesie, w warsztatach i w domu ), ilustrował zwyczaje i góralskie śpiewki (które niejednokrotnie cytował w kompozycji obrazów), chętnie podejmował tematykę zbójnicką i scenki z polowań. Nie stronił od scen humorystycznych i swobodnych, często ukazując zakrapiane alkoholem hulanki, zabawy i zaloty.