Rzadka i pożądana przez wielu kolekcjonerów, trzydukatówka Stanisława Augusta Poniatowskiego, wprowadzona Uchwałą z czerwca 1794 i pozostająca najwyższym jego nominałem.
Odmiana z 19-stoma listkami po lewej stronie wieńca.
Prezentowany egzemplarz w ładnym stanie zachowania. Menniczej świeżości egzemplarz z przyjemnie połyskową powierzchnią, na rewersie wpadającą w lustro mennicze. Bardzo dobre, niemocno ruszone detale, przeważnie na stronie portretowej. Drobne przetarcia powierzchni awersu, widoczne dopiero w powiększeniu. Minimalne ślady justunku, ale moneta o pięknej prezencji.
Najwyższy nominał złotych monet za czasów mennictwa Stanisława Augusta Poniatowskiego. Lubiana i charakterystyczna pozycja z pięknie zachowanym menniczym lustrem po stronie herbowej.
Awers: głowa króla w prawo
STANISLAUS AUG.D.G.REX POL.M.D.L.
Rewers: w ukoronowanym wieńcu laurowym Orzeł i Pogoń, poniżej herb Ciołek i w wieńcu cyfra 3
AUREUS 1794 POLONIÆ
Złoto, średnica 29 mm, waga 12.33 g
Stanislasdory, czyli „złote Stanisławy” były bite na mocy ordynacji wydanej przez Komisję Menniczą w czasie powstania kościuszkowskiego. Budzą one pewien dysonans poznawczy. Po pierwsze, monety z końcówką d’or, których nazwa pochodziła od imienia króla (np. luidor, augustdor) miały zwykle wartość pięciu reichstalerów, natomiast stanislasdory odpowiadały wartości dziewięciu talarów sześciozłotowych. Druga wątpliwość dotyczy nazwania stanislasdorów monetami trzydukatowymi. Jest to uzasadnione o tyle, że u dołu rewersu widnieje oznaczenie wartości monety – „3” (dukaty). Zawartość czystego złota w stanislasdorach również odpowiada zawartości złota w trzech pojedynczych dukatach z tego okresu. Należy jednak pamiętać, że były one bite ze złota innej, gorszej próby (20 karatów) niż emitowane w tym samym czasie dukaty (23 7/12 karata). Stanislasdory ważyły 12,3449 g (czyli więcej niż trzy pojedyncze dukaty) i zawierały 10,2874 g czystego złota. Były emitowane przez mennicę warszawską tylko w roku 1794. W tym roku wybito w Warszawie również półstanislasdory (próba – 20 karatów; waga – 6,1724 g; zawartość Au – 5,1437 g). Rysunek obydwu nominałów różnił się jedynie oznaczeniem wartości monety. Na awersie widniał portret króla i napis otokowy z imieniem i tytulaturą monarchy. Na rewersie, pod koroną, w wieńcu laurowym umieszczono herby Polski, Litwy w owalnych tarczach i – u dołu – herb Ciołek Poniatowskich bez tarczy; poniżej otoczone wieńcem roślinnym oznaczenie nominału „3” (lub „1 ½”), u góry datę 1794, w otoku napis AUREUS – POLONIAE (dwie ostatnie litery ligaturą).
