Półtalar 1777 w odmianie z zakończeniem opaski we włosach króla uniesionym do góry. Odmiana, której Kopicki przypisywał drugi najwyższy stopień rzadkości - R8, przypisywany monetom znanym z 2-3 egzemplarzy. Znał on taką odmianę jedynie ze zbiorów hr. Sobańskiego.
Jeden z dwóch półtalarów, które w cenniku Berezowskiego zamiast wyceny mają znak zapytania (drugi to klipa 1780).
Dziś to pozycja wciąż należąca do rzadkości, choć nie aż tak dużej, jak przypisywały jej stare katalogi.
Odmiana z szeroką, uniesioną ku górze wstęgą, wskazującą zwieńczeniem litery N I. Rewers w wariancie bez żołędzia pomiędzy liśćmi dębu przy dacie.
Srebro, średnica 34 mm, waga 13,83 g.
