Wymiary: 80 x 120 cm
sygnowany i datowany p.d.: 'Zbylut77'
wewnątrz kompozycji dedykacja: 'JACKOWI | KACZMARSKIEMU | ZA PIOSENKI - Zbylut | Kraków | MAJ 1978'
Wystawiany
15. wystawa Wprost, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Opole, marzec-kwiecień 1978
VII Festiwal Sztuk Pięknych „Warszawa '78”, Zachęta, Warszawa, wrzesień 1978
III Triennale Malarstwa i Grafiki „Nasz czas – Metafora – Tendencje”, BWA, Łódź, czerwiec-lipiec 1979
„Otwarta pracownia”, wielomiesięczny pokaz permanentny w pracowni Zbyluta Grzywacza przy ul. Białoprądnickiej 17/22A w Krakowie, 1982-1983
„Wystawa malarstwa Zbyluta Grzywacza. Obrazy z lat 1957-2000, „Galeria Zbyluta”, Kraków, czerwiec 2000 - lipiec 2005
Zbylut Grzywacz. Obrazy i rysunki 1958-2001, Wirydarz Galeria Sztuki, Lublin, kwiecień-maj 2001
Zbylut Grzywacz 1939-2004, pierwsza pośmiertna retrospektywa, Muzeum Narodowe w Krakowie, marzec-czerwiec 2009
Zbylut Grzywacz 1939-2004, Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, Ośrodek Propagandy Sztuki, czerwiec-sierpień 2009
Sceny Zbyluta Grzywacza. Obrazy i rysunki, Płocka Galeria Sztuki, wrzesień-październik 2014
Zbylut Grzywacz 1939-2004, Centrum Kultury w Słomnikach, listopad-grudzień 2014
Zbylut Grzywacz - malarstwo, Miejska Galeria Sztuki MM w Chorzowie, czerwiec 2015
Literatura
15. wystawa WPROST, katalog wystawy, Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Opolu, Opole 1978
VII Festiwal Sztuk Pięknych „Warszawa ’78”, katalog wystawy w Zachęcie, Warszawa, 1978
III Triennale Malarstwa i Grafiki „Nasz czas – Metafora – Tendencje”, katalog wystawy w BWA w Łodzi, Łódź 1979
Zbylut Grzywacz. Malarstwo, katalog wystawy w BWA w Kielcach, Kielce 1991, il. 30
Zbylut Grzywacz. Obrazy i rysunki 1958-2001, folder wystawy w Galerii Sztuki Wirydarz, Lublin, 2001
Zbylut Grzywacz 1939-2004, katalog wystawy, [red.] Joanna Boniecka, Jacek Waltoś, MNK, Kraków 2008, poz. kat. 247, ss. 158 (il.), 347 i in.
Tadeusz Nyczek, Rozdwojony, [w:] Zbylut Grzywacz. 1939–2004, red. nauk. Joanna Boniecka i Jacek Waltoś, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie, marzec–czerwiec 2009, MNK, Kraków 2008, s. 288-289
Joanna Boniecka, Zbylut Grzywacz 1939-2004. Przewodnik po wystawie, MNK, Kraków 2009, s. 12
Stanisław Primus, Piękno ocalone przez prawdę… krytyczny kicz, [w:] „Artysta wobec siebie i społeczeństwa” – twórczość Zbyluta Grzywacza i jej konteksty. Materiały z konferencji naukowej w Muzeum Narodowym w Krakowie 7-8 maja 2009, [red.] Joanna Boniecka, Kraków 2010, s. 59-67 (il.)
Wojciech Bałus, „Pomoc” Zbyluta Grzywacza. O metaforze i metonimii w „czasie marnym”, [w:] „Artysta wobec siebie i społeczeństwa”. Twórczość Zbyluta Grzywacza i jej konteksty, [red.] J. Boniecka, materiały z konferencji naukowej w Muzeum Narodowym w Krakowie 7–8 maja 2009, MNK, Kraków 2010, s. 208-209
Sceny Zbyluta Grzywacza. Obrazy i rysunki, katalog wystawy, [red.] Joanna Boniecka, Płocka Galeria Sztuki, Płock 2014, s. 37 (il.)
Zbylut Grzywacz - malarstwo, folder wystawy w Miejskiej Galerii Sztuki MM w Chorzowie, Chorzów 2015
Agata Stronciwilk, Wspólnota, ciało, polityka. Estetyczne i kulturowe konteksty jedzenia w polskiej sztuce współczesnej, rozprawa doktorska napisana pod kierunkiem dr hab. Marii Popczyk, prof. UŚ, Katowice 2018, s. 145-159
Patrycja Cembrzyńska, Zbylut Grzywacz – Sceny z Korridy, socjalizm o wołowej twarzy, [w:] „Polska 1944/45-1989. Studia i materiały”, Wyd. Instytut Historii PAN, 2022
Biogram
W 1963 r. skończył krakowską ASP w pracowni E. Krchy. Od 1972 r. pracował na ASP, a w 1991 r. został jej profesorem. Jako malarz, rysownik, rzeźbiarz, grafik, pisarz, fotografik, eseista i pedagog działał na wielu polach artystycznych. Był także miłośnikiem i znawcą paleontologii, kolekcjonował kamienie, popularyzował naukę i sztukę. Wraz z żoną Marią stworzył i prowadził Galerię Osobliwości ESTE oraz Szkołę Rysunku i Malarstwa ESTE w Krakowie. W 1966 r. założył wspólnie z M. Bieniaszem, J. Waltosiem i L. Sobockim grupę "Wprost". Jego wczesna twórczość pozostawała pod wpływem F. Bacona z charakterystycznymi deformacjami i przerysowaniami. Później stosował bardziej realistyczne środki wyrazu. W czasach PRL-u w stanie wojennym był internowany jako demokratyczny opozycjonista. Na początku lat 80-tych stworzył cykl "Rekolekcje wiśnickie" i "Wiosna 1982", w których odwoływał się do stanu wojennego, przedstawiając martwe natury z kawałkami chleba i łańcuchami. Później wrócił do tematyki aktu kobiecego, malując ciała napiętnowane bliznami, szramami. Od 1989 r. malował akty, ale już w konwencji afirmacji życia i piękna.
W swoim dorobku miał około 70 wystaw indywidualnych, ponad 20 realizowanych w ramach grupy Wprost (1966-1986 i 2016) i około 200 krajowych i zagranicznych ekspozycji zbiorowych. Dzieła artysty można odnaleźć w zbiorach większości polskich muzeów, a także polskich i zagranicznych kolekcjach prywatnych. W 2009 r. w Muzeum Narodowym w Krakowie odbyła się pośmiertna retrospektywa artysty. Ekspozycji towarzyszył obszerny katalog zatytułowany "Zbylut Grzywacz 1939-2004 pod red. J. Bonieckiej i J. Waltosia, będący wynikiem pięcioletnich badań poświęconych spuściźnie oraz recepcji artysty.
