Wymiary: 93 x 100 cm
sygnowany i datowany na odwrociu: 't. Brzozowski . | 1963.'
sygnowany, datowany i opisany na blejtramie: 'T. BRZOZOWSKI | 93x100 | "MYTO" | 1963'
na odwrociu wskazówka montażowa
Pochodzenie
Agra-Art, 2015
kolekcja prywatna, Warszawa
Wystawiany
Tadeusz Brzozowski - Malarstwo. Rysunek, klub MPiK, Toruń, listopad 1963
Malarstwo i rysunki Tadeusza Brzozowskiego, Muzeum Narodowe w Poznaniu, grudzień 1963
Tadeusz Brzozowski 1918-1987, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa, kwiecień-czerwiec 1997
Tadeusz Brzozowski 1918-1987, Muzeum Tatrzańskie im. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, czerwiec-sierpień 1007
Tadeusz Brzozowski 1918-1987, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, październik-grudzień 1997
Tadeusz Brzozowski 1918-1987, Muzeum Narodowe w Krakowie, luty-kwiecień 1998
Literatura
Jerzy Stajuda, Konserwatysta, „POLSKA” (oraz edycje obcojęzyczne), 1964, nr 5 (il.)
Tadeusz Brzozowski 1918-1987, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Tatrzańskie im. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, Muzeum Narodowe, we Wrocławiu, Muzeum Narodowe w Krakowie, red. Anna Żakiewicz, Warszawa 1997, poz. kat. 144, s. 229, 308 (spis)
Biogram
Od 1936 studiował malarstwo w ASP w Krakowie, w latach 1940-1942 kontynuując naukę w Kunstgewerbeschule, powstałej w miejsce Akademii. W czasie okupacji związany był z Teatrem Podziemnym Tadeusza Kantora - grał w Balladynie (1943) i główną rolę w Powrocie Odysa (1944). W tym okresie zajmował się też konserwacją dzieł sztuki, co okazało się owocne dla jego własnej techniki malarskiej w przyszłości. W 1945 ostatecznie ukończył studia w krakowskiej ASP. Do 1948 wystawiał z Grupą Młodych Plastyków, uczestnicząc w najważniejszych wystawach młodego ruchu artystycznego, aż do narzucenia przez władze socrealizmu jako obowiązującego stylu obrazowania. W 1954 przeniósł się do Zakopanego, gdzie podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara. W tym okresie, w toku samodzielnych prób i doświadczeń stał się wirtuozem techniki malarskiej. Kolor, faktura, gra laserunków i walorów, cała „alchemia“ jaką stosował w swoich obrazach złożyły się na niepowtarzalne zjawisko malarstwa abstrakcyjnego, które zdolne było „opowiadać“ samą swą formą. W 1955 powrócił do udziału w wystawach, uczestnicząc w licznych pokazach w Polsce i za granicą, organizując też wiele wystaw indywidualnych.
