Jacek SROKA, Obraz 870, 1993

olej, płótno; 61 x 50 cm; sygn. i dat. p. d.: SROKA 1993;
na odwrocie opis autorski: 870 / 933 / JACEK SROKA / 37 [?] x 58 KRAKÓW [adres].

„(...) Odbiór jego dzieł staje się zajęciem fascynującym, gdyż rozgrywa się na wielu poziomach. Widz po otrzymaniu pierwszego gwałtownego uderzenia „po oczach” ostrymi formami i barwami, może poświęcić się dalszej, spokojniejszej i bardziej intrygującej lekturze obrazu, która wciąga go do tajemniczego świata znaków i przedstawień. Obok sfery wizualnej wyobraźnię odbiorcy rozbudza warstwa semantyczna jego prac. Ważną rolę odgrywa, podobnie jak u surrealistów, często zagadkowy, zaskakującym tytuł obrazu lub grafiki. Sens przedstawienia plastycznego uzupełniają inskrypcje i napisy, nanoszone często na płaszczyznę obrazową”.
(Prof. Tomasz Gryglewicz „Dziesięć fragmentów o malarstwie Jacka Sroki”)