Medal na pamiątkę „rzezi kroskiej”, 1893, projektu Juliusza Kossaka; Aw: Alegoryczna postać kobiety siedzącej na chmurach, lewa ręka oparta na kotwicy, prawą wskazuje Oko Opatrzności nad nią, na dole sygnatura JK, niżej herb Rzeczypospolitej Trojga Narodów, PAN BÓG NIE RYCHLIWY ALE SPRAWIEDLIWY; Rw: Scena bicia kobiet i dzieci przez żołnierzy, w tle kościół, Z ICH GROBÓW POWSTANĄ MŚCICIELE - 9.–11. LISTOP. KROŻE 1893; Chomyn 377, H-Cz. 10429, Szyszko-Czyżak 159, Tryka (Najciekawsze monety i medale) 182; brąz, 50.3 mm, 57.92 g; patyna, rzadki i pięknie zachowany. W latach 1757–1763 zbudowano barokowy kościół w Krożach, przynależący do zakonu benedyktynek. W grudniu 1891 roku władze rosyjskie skasowały zakon i planowały go przebudować na cerkiew. Mimo carskiego rozkazu kasacji, miejscowa ludność nie chciała wpuścić księży i urzędników, by wynieść wyposażenie kościoła. W efekcie, strażnicy zaczęli bić tych, którzy nie chcieli dobrowolnie opuścić kościoła. W reakcji na to, wokół budynku zebrał się gęsty tłum. Gdy strażnicy zaczęli wynosić wyposażenie, w ich kierunku zaczęły lecieć sztachety. Następnego dnia, 10 listopada 1893 roku, rankiem przybyły pododdziały Kozaków, by wspomóc opróżnianie kościoła. Opór obrońców kościoła został złamany, a Kozacy rozpoczęli brutalne polowanie na nich, w efekcie czego zmarło 9 osób, zgwałcono 12 kobiet, 10 osób postrzelono, 28 raniono zaś 16 osób ukarano biczowaniem. Świątynię ostatecznie zamknięto na 15 lat. W 1908 roku popadający w ruinę kościół benedyktynek zwrócono wiernym.
