Paweł Żukowski (Ur. 1979), We don’t need another hero (z cyklu kartony), 2020

farba na kartonie, karty książki (drewniana ramka usztywniająca z tyłu pracy), unikat - edycja 1/1, 56 x 118 cm, sygnowany na odwrociu: 'PAWEŁ ŻUKOWSKI 2020'

Paweł Żukowski | Jest niezwykłą postacią sceny artystycznej w Polsce. Jego cykl kartony, choć zapoczątkowany nieco wcześniej, stał się słynny, oddając atmosferę i emocje społeczeństwa w okresie pandemii, a także w okresie intensywnej presji rządu na środowisko LGBT, którego Żukowski jest przedstawicielem. Żeby zrozumieć fenomen kartonów Żukowskiego wystarczy dać się im porwać. Żukowski stał na Krakowskim Przedmieściu z tekstem „ŻYCIE ŁATWO PRZECHODZI W ŚMIERĆ”. Pod Palmą na rondzie de Gaulle'a pokazał hasło „WSZYSCY JESTEŚMY PODEJRZANI”. Pod Sejmem stał z kartonem „COŚ POSZŁO NIE TAK”. Obok pomnika smoleńskiego prezentował karton: „MOJA TRAGEDIA JEST WAŻNIEJSZA”. Jedną z pierwszych akcji, która odbiła się niezwykle szerokim echem, choć nie miała takiej intencji, było ustawienie się pod redakcją Gazety Polskiej z napisem „LGBT TO JA”, co zapoczątkowało całą serię osób pokazujących się z takimi kartonami. Inne napisy Żukowskiego to choćby: „BĘDZIE TYLKO GORZEJ” (o którym artysta sam mówi, że to „uniwersalny transparent na każdą okazję”), „NIGDY W ŻYCIU NIE BALIŚMY SIĘ TAK BARDZO” utożsamiany z paradą równości w Białymstoku. W czasie pandemii, na początku lockdownu, na swoim balkonie wywiesił pokrzepiające: „DAMY RADĘ”, naśladowane następnie przez wielu mieszkańców Warszawy, a samemu Żukowskiemu przydające etykietę „balkonowego proroka”. „Paweł bardzo trafnie wyczuł społeczne nastroje, zbiorową alienację, potrzebę solidarności sąsiedzkiej. Za pomocą prostego gestu trafił zarówno do najbliższej społeczności, jak i do odbiorców internetowych. Jak mówi sam Paweł, czasem jego osobisty protest ustaje, ale metoda i hasło zostają przechwycone” mówi Natalia Sielewicz, kuratorka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, która zaprosiła Żukowskiego do współpracy w ramach inicjatywy L’Internationale. Prezentowana praca pochodzi z cyklu kartony, jest jednak nieco bardziej złożona koncepcyjnie i formalnie niż większość kartonów Żukowskiego. Artysta wykleił całą książkę Ernesta Hemingwaya pt. Stary człowiek i morze na kartonie (przyklejając okładkę z tyłu pracy), a następnie skomentował postawę starego Santiago, który bohatersko walczył z wielkim merlinem i wszelkimi żywiołami morza, kwitując to słowami z piosenki Tiny Turner „WE DON’T NEED ANOTHER HERO” („… living under the fear, till nothing else remains”). To typowa dla Żukowskiego postawa komentarza, nienarzucająca się mimo swojej bezpośredniości, pozostawiająca odbiorcy różne możliwości interpretacji, jednak z lekkim wskazaniem, z sugestią artysty na temat zachodzących właśnie w Polsce zjawisk społeczno-politycznych. Paweł Żukowski studiował fotografię na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, następnie studiował w Szkole Pisania Ikon. Rysuje, maluje, szyje, tworzy fotoperformance, a przede wszystkim słynne kartony. Brał udział w wystawach indywidualnych i grupowych, a jego prace znajdują się w cenionych kolekcjach w Polsce (m.in. MSN Warszawa) oraz zagranicą.