gwasz, tusz na papierze, 27,5 x 53 cm; z ramą: 46 x 71 cm; oprawa: rama, szkło muzealne; opisany na awersie "jeśli mówimy o formie o jej różnorodności, patrzmy się na konie, to własnie czysta forma", sygnowany na awersie "JWilkoń", prawy dolny róg
posiada certyfikat autentyczności
Urodzony w 1930 roku, ilustrator, malarz, rzeźbiarz, autor scenografii, historyk sztuki. W 1955 roku uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Adama Marczyńskiego. Rok wcześniej otrzymał tytuł magistra historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych polskich ilustratorów. Współpracował w wieloma wydawnictwami w Polsce i zagranicą, dla których zilustrował ponad 200 książek, nie tylko dla dzieci. Artysta niezbyt często przedstawia człowieka, czyniąc bohaterami swoich dzieł zwierzęta i przyrodę. Natury nie idealizuje, przestawiając ją taką jaka jest, ale z delikatnym przymrużeniem oka. Zwierzęta są często odwzorowaniem ludzkich charakterów, personifikowane, w pewien sposób wyrażają prawdę o człowieku. Świat Wilkonia jest bajkowy, malowany często zaledwie kilkoma ruchami pędzla czy też piórka, które wystarczają, by w sumaryczny sposób przedstawić faunę i florę. Obrazy-ilustracje artysty mają w sobie nutę sentymentalizmu, zdają się przenosić widza do świata dzieciństwa.
