olej, płótno, 55 × 46 cm, niesygnowany
Pochodzenie: Kolekcja rodziny artysty
Wystawiany:
– Artur Nacht-Samborski (1898–1974). Wystawa monograficzna, Muzeum Narodowe w Warszawie 1977, Muzeum Narodowe w Krakowie 1978, Muzeum Narodowe w Poznaniu 1978, Muzeum Narodowe w Gdańsku 1978
– Artur Nacht-Samborski 1898–1974, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Galeria Sztuki Współczesnej „Zachęta”, Pałac Sztuki Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 1999
– Artur Nacht-S
Prezentowany obraz wiąże się z pobytem malarza w Hiszpanii latem 1934 r. i kolejną podróżą wraz
z Zygmuntem Menkesem na Baleary w 1935 r., o której w liście do Cybisów pisał: „z Hiszpanii skorzystałem bardzo”. Powstał on około 1939 roku i jest niezwykłą rzadkością, ponieważ artysta stracił większość swoich przedwojennych dzieł, zarówno tych zdeponowanych, które pozostawi w Paryżu, jak i w Polsce, w wojennej zawierusze. Około 1934 roku nastąpiła zmiana w kolorystyce
obrazów, wynikająca z rozjaśnienia palety barw, którą wiązać można z pobytem artysty w Hiszpanii i na Balearach. Jak pisze Maria Gołąb, "u podstaw tej przemiany tkwiła podjęta wówczas przez malarza próba przyjęcia kapistowskiej estetyki. Zaakceptowanie podstawowej zasady – a tą było wyrażanie wszelkich stosunków w obrazie przy pomocy zróżnicowanej nie walorowo, a temperaturowo drobnej plamy barwnej – doprowadziło artystę do kilku kompozycji bliskich takim założeniom.
Maria Gołąb, Wprowadzenie [w:] Artur Nacht-Samborski 1898–1974, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Galeria Sztuki Współczesnej „Zachęta”, Poznań 1999, s. 12
Joanna Pollakówna zauważa: w Torreadorze podporządkowuje się właściwie zasadom kapizmu z jego ścisłym zastosowaniem barwnego kontrastu, praktyką kładzenia farby drobnymi plamkami i wyrównaną walorowo powierzchnią obrazu.
Joanna Pollakówna, Przez gęstwinę dziwnej piękności [w:] Myśląc o obrazach, Warszawa 1994, s. 102
