POZNAŃ, ZIELONA GÓRA, SŁUBICE. WOCHE (oprac., red.), Kaisermanöver…, druk

POZNAŃ, ZIELONA GÓRA, SŁUBICE. WOCHE (oprac., red.), Kaisermanöver…, druk. i wyd. August Scherl, Berlin 1902; zawiera 86 cz.-b. światłokopii – zdjęcia przedstawiają cesarskie manewry w prowincjach wschodnich w 1902 r.: paradę w Poznaniu i zapewne Biedrusku, poznańskiego regimentu strzelców konnych (Jäger zu Pferde), dowódcę V korpusu gen. von Stülpnagela ze swoim sztabem, oddział gwardii chroniącej Wilhelma III podczas parady w Poznaniu; poza przedstawicielami rodu Hohenzollernów ubranych w generalskie mundury zamieszczono zdjęcie innych panujących w II Rzeszy, m.in. w Bawarii, pokazano też zaproszonych na manewry absolwentów z innych armii, m.in. brytyjskiej, amerykańskiej, włoskiej, rosyjskiej, niemieckiej, francuskiej, austriackiej, szwedzkiej, etc., etc.; 16 numerowanych, jednostronnie zadrukowanych kart + 4 nlb. str., st. bdb./db., okładka w st. db., zabrudzona, z naddarciami, miękka, grzbiet spięty sznurem; format: 4o;

Obszar cesarskich manewrów w prowincjach wschodnich rozciągał się od Poznania do Słubic, na północy do Warty, na południu do Obry i Odry. Odbyły się one w październiku 1902 r. Ich celem było powstrzymanie nacierającego od Wisły na Rogoźno i dalej na Żagań przeciwnika. Zadaniem tych manewrów było przetestowanie tzw. taktyki Burów, czyli sposobu walki białych osadników z południa Afryki, walczących pod koniec XIX w. z Brytyjczykami. Zastosowali oni w walce piechoty szyk rozproszony, w którym żołnierze bez rozkazu wybierali moment strzału, a wcześniej mieli dowolność w szukaniu miejsc chroniących przed ostrzałem. Brytyjczycy początkowo atakowali zwartymi kolumnami, strzelając wyłącznie na rozkaz. Początkowo ponosili ciężkie straty. Od północnego wschodu miał atakować V korpus armijny stacjonujący w Poznaniu, bronić – III Korpus armijny z Berlina.