27 grudnia 2003 r. minęła 50 rocznica śmierci Juliana Tuwima. Prof. Włodzimierz Maciąg pisał, że był on "jednym z mistrzów słowa poetyckiego. Wielki talent i wrażliwość językową wzbogacał studiami językowymi, traktował język potoczny, mówiony, jako żywioł kryjący w sobie ogromne możliwości ekspresji artystycznej" (Zarys dziejów literatury polskiej, Ossolineum 1990).
1. "Poezje" to pierwszy tom z planowanej kilkutomowej edycji dzieł czołowego przedstawiciela Skamandrytów. W książce zamieszczono utwory stanowiące najwybitniejsze osiągnięcie poety, pochodzące m.in. ze zbiorów: Czyhanie na Boga, Sokrates tańczący, Siódma jesień, Rzecz czarnoleska, Słowa we krwi, Treść gorejąca oraz Wiersze dla dzieci.
2. "Kwiaty polskie" to poemat dygresyjny autorstwa Juliana Tuwima, pisany od roku 1940 do śmierci poety (1953 r). Ocenzurowany tom I dzieła ukazał się w 1949 r.
3. "Tłumaczenia poetyckie". Już dawno stwierdzono, że Tuwim był pierwszym nowoczesnym tłumaczem poezji w Polsce. Wykazano też ścisłe powiązania między jego warsztatem i dokonaniami translatorskimi a poezją własną. Praca tłumacza stanowiła drugi, równoległy nurt, który w czasie dokładnie pokrywał się z twórczością oryginalną i zamykał się w latach 1911-1953, Powiązania i zależności między obu zakresami pisarskiej działalności wynikają w pierwszym rzędzie z samodzielnego i świadomego wyboru tłumaczonych autorów i utworów oraz z pasji twórczej Tuwima. Chęć przyswojenia polszczyźnie osiągnięć literatury obcej, zwłaszcza rosyjskiej, łączyła się z jej owocną penetracją, poznawaniem tendencji w liryce światowej i poszukiwaniem inspiracji dla siebie. Ta pasja poznawcza kierowała go zarówno w stronę całej poezji obcej, jak i w głąb wiersza i słowa, Wszelkie stopniowe przemiany postawy Tuwima, zakresu jego zainteresowań, widzenia poezji i zadań stojących przed twórcą, obojętnie w którym z tych nurtów zostały zapoczątkowane, znalazły odbicie także w nurcie równoległym, Oznacza to jednocześnie, że stosunek do języka, wiedza językoznawcza, poglądy na wiersz obecne w twórczości własnej i okazjonalnych wypowiedziach są obecne również w przekładach.
Edycja Jubileuszowa w 50. rocznicę śmierci Juliana Tuwima.
Wydawnictwo Ossolineum, 2004 rok.
Format: 215 x 145 mm, 562 + 414 + 612 stron.
Komplet w bardzo ładnym stanie.
