PIASECKI Paweł. Praxis Episcopalis Pauli Piasecii Episcopi Chełmensis. Constitutionibus, et Decretis Summ. Pont. Rom. circa Episcopalem Jurisdictionem, et Potestatem emanatis illustrata, et iussu Sacrae Cong. Romae reuisa. Druk. Marco Ginammi, Wenecja 1647. [19] k., 490 s.; 4°. Oprawa pergaminowa z epoki.
Estr. XV-XVIII 24,
232-233. – Ważna i ciesząca się powszechnym
autorytetem praca biskupa Pawła Piaseckiego dotycząca prawa kanonicznego. „W
dziele tem zgłębił [Piasecki] całe prawo kościelne i wszędzie przytacza
najlepsze źródła przepisów, które wykłada. Wyszczególnia najwięcej
postanowienia papieżów w wielu miejscach udając się do powagi szacownych
pisarzy. [...] Dzieło to szczególnie za granicą wysoko cenione, miało powagę
nawet urzędową i naukową” [Encyklopedia Orgelbranda]. Ponadto współoprawnie inna
praca dotycząca prawa kanonicznego: Bordoni Francesco, Privilegia
clericorum in controversiis occurrentibus inter iudices ecclesiasticos et
laicos, wyd. Spadkobiercy E. Viothiego, Parma 1668; [12] k., 396 s.
Na karcie tytułowej drzeworyt przedstawiający postać niewieścią, opartą na kotwicy, z napisem dookoła: In Deo Est Spes Mea („W Bogu moja nadzieja”), w ozdobnych ramach. Wpis własnościowy Sigismundus Epp. Theol. […] i słabo odbita pieczęć biskupia.
Przetarcia, pęknięcia, ślady kornika na oprawie, ubytek u dołu grzbietu o wysokości ok. 15 mm. Po otwarciu uwidoczniony przegub, gdzieniegdzie ślady wilgoci, poza tym blok czysty i ładny.
Paweł Piasecki herbu Janina (1579–1649) – przez niemal 15 lat sekretarz królewski Zygmunta III Wazy, deputat kapituły katedralnej poznańskiej na Trybunał Główny Koronny w 1620 i na sejm walny 1623; kanonik poznański, warszawski, lubelski, biskup kamieniecki, chełmski, a następnie przemyski.
