(Rękopis). (SIDZINIZM, sekta księdza Blaszyńskiego).

(Rękopis). (SIDZINIZM, sekta księdza Blaszyńskiego). 

Nowy Targ 1873. Rękopis, 21 kart, okładka luźna brosz.
Około 1846 roku, w Sidzinie, wsi pod Babią Górą, narodziła się sekta, a może grupa religijna, zwana „sidziniarzami", na czele której stał ksiądz Wojciech Blaszyński, nota bene góral z Chochołowa. Ksiądz Blaszyński twierdził, iż całe zło świata ma swoje zło w  spowiedziach powierzchownych, bezbożnych, wręcz świętokradczych, i w lekkomyślnych rozgrzeszeniach udzielanych przez księży. Dlatego jedynie spowiedź generalna mogła zapewnić rzeczywiste odpuszczenie grzechów, a odpowiednim spowiednikiem jest on sam, sidziński proboszcz. Wieść o niezwykłym spowiedniku przetoczyła się przez Podhale, i dotarła do pobliskich wówczas Węgier. Przybywało chętnych do zrzucenia grzechów, było ich tak wielu, że pielgrzymki całymi tygodniami czekały na miejsce przed konfesjonałem. I wtedy pojawiły się „sidziniarki", zwane też „apostołkami". Wiejskie kobiety, prawdopodobnie głęboko wierzące, ale zapewne też dumne z wyróżnienia, jakie je spotkało, przeprowadzały spowiedź „na sucho". Najpierw edukowały przyszłych penitentów, później poddawały ich egzaminowi; siedząc za płotem, podobno nawet w głębokiej beczce, wysłuchiwały „spowiedzi"... Nie wiadomo, jak potoczyłyby się losy „sidziniarzy", gdyby nie nagła śmierć Blaszyńskiego. 11 lipca 1866 roku zabiła go belka spadająca z rusztowania kościoła w Chochołowie.  Teczka rękopisów zawiera wyciąg z rękopisu księdza Michała Klimowskiego proboszcza w Chochołowie; pismo do parafian do biskupa; pisma do Urzedu Parafialnego w Chochołowie; odpisy pism dla proboszcza Chochołowa ks. Jakuba Kalisiewicza; postanowienia sądowe wydane w im. wladzy cesarskiej dla ks. Jakuba Kalisiewicza; i in. Karty zabrązowione z naddarciami, zalaniem i przebarwieniem dolnych marginesów, ubytki z niew. szkodą dla tekstu, karty luzem.