Franciszek Kostrzewski(1826-1911),List miłosny,1893

format:29x21cm w świetle passe-partout,drzeworyt,papier,sygn.p.d.F.Kostrzewski oraz ksylografK.Neuman

z teki „Album Fr. Kostrzewskiego”  nakładem S. Lewentala, 1893.
Franciszek Kostrzewski - malarz realista, twórca scen rodzajowych, ilustrator, rysownik satyryczny, karykaturzysta. Był synem rządcy jednego ze szlacheckich pałaców w Warszawie.
Po powstaniu listopadowym rodzina przeniosła się do wiejskiej posiadłości w województwie sandomierskim zaś Franciszek wrócił do Warszawy aby kontynuować naukę. Po ukończeniu 5 klas gimnazjum stracił jednak zainteresowanie nauką, od najmłodszych lat ponad wszystko pasjonował go rysunek i studium natury. Jego planom związanym ze sztuką, sprzeciwiał się ojciec, jednak w 1844,18-letni Kostrzewski zapisał się do nowej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiował pod kierunkiem m.in. Jana Feliksa Piwarskiego, Chrystiana Breslauera oraz Aleksandra Kokulara. W czasie studiów podróżował po kraju malując pejzaże oraz sceny rodzajowe dokumentując życie małych miast tamtych czasów.
W 1856 roku kilka miesięcy przebywał w Paryżu. Po powrocie do Polski w 1856 roku rozpoczął działalność ilustratorską. Jego ilustracje ukazywały się w czasopismach warszawskich, Ilustrował także książki.
Franciszek Kostrzewski jest autorem jednego z najstarszych polskich komiksów. Była to „Historya Jedynaczka w 32 obrazkach”, której pierwszy odcinek ukazał się w trzecim numerze „Tygodnika Ilustrowanego” z dnia 3.X.1859. Kostrzewskiego uważa się za prekursora polskiego komiksu.

Karol Neuman (Neumann) (ca 1841 - 24.06.1875 Warszawa) lwowski, krakowski i warszawski drzeworytnik (pochodzenia żydowskiego?) czynny w latach 1867-1875, początkowo rytował we Lwowie dla "Tygodnika Lwowskiego" (1867-1868), potem w Krakowie, gdzie mieszkał w latach 1869-1870, następnie w Warszawie rytując głównie dla "Tygodnika Ilustrowanego" (głównie w latach 1872-1874 i prawdopodobnie niesygnowane prace już od 1869) i dla "Kłosów" (1874-1875), nadto dla "Strzechy" (1871); zob. SAP t. 6 ss. 43-44 (pomija rok 1874 w pracy na rzecz "Kłosów) i materiały własne.