JASIŃSKI Feliks Stanisław (1862-1901) - Kobieta w sztuce - La Bòte a Bon Dien [ca 1880]
Akwaforta, papier ryżowy. Wym. 23,5 x 16,3 (odbitka), 39,8 x 28 cm (arkusz). Sygn. p. d. "Felix Jasinski".
Akwaforta powstała na bazie dzieła Alfreda Stevensa (1823-1906), belgijskiego artysty-malarza, słynącego z portretowania kobiet.
Feliks Stanisław Jasiński (ur. 6 maja 1862 w Ząbkowie, zm. 8 sierpnia 1901 w Puteaux (Francja) – polski malarz i grafik. Ojciec artysty walczył w Powstaniu styczniowym, a po jego upadku razem z rodziną udał się na emigrację do Belgii. Feliks Jasiński powrócił w 1871 na ziemie polskie i zamieszkał w Krakowie, gdzie uczęszczał na lekcje rysunku u Edwarda Lepszego. W 1880 wyjechał do Brukseli gdzie studiował na Akademii Sztuk Pięknych (Académie royale des Beaux-Arts de Bruxelles) oraz pobierał prywatne lekcje u Michaela van Alphena, dwa lata później przeniósł się na stałe do Paryża i rozpoczął studia w Académie Julian. Uczęszczał na lekcje grafiki u Paula Le Rata, po ukończeniu nauki stał się wybitnym twórcą grafiki reprodukcyjnej, miedziorytnictwa i akwaforty.
Od 1883 przez osiem sezonów uczestniczył w organizowanych na Polach Elizejskich Salonach Société des Artistes Français, a od 1893 do 1898 w Salon Société Nationale des Beaux Arts na Polach Marsowych. Stale współpracował w charakterze ilustratora z tygodnikiem "L`Art" i "Gazette de Beaux Arts". Został wybrany na członka Société des Beaux-Arts, współpracował z wieloma znanymi wydawcami w Paryżu, Nowym Jorku i Londynie.
Żywe relacje łączyły go z polskim środowiskiem artystycznym, stale uczestniczył w wystawach krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Od 1897 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.
W 1889 otrzymał złoty medal na zorganizowanej w Paryżu wystawie "Blanc et Noir", podobne odznaczenie otrzymał w 1900 na Wystawie światowej. [wikipedia.pl]
Πρόσφατες επισκοπήσεις
Συνδεθείτε για να δείτε την λίστα θέσεων
Αγαπημένα
Συνδεθείτε για να δείτε την λίστα θέσεων