Wymiary: 57,5 x 39,7 cm (arkusz)
sygnowany i datowany ołówkiem wewnątrz kompozycji: 'H. BERLEWI. 1922'
na "zaplecku" opisany długopisem: 'Henryk BERLEWI 61 x 50 cm | Frauenakt 1922' oraz 'Retrosp. Ausstellung | Berlin Okt.-Nov. 64', cztery numery inwentarzowe: 'N 18', '9.' (w okręgu), '11.' (w okręgu; wszystkie przekreślone) oraz '53' (w okręgu), fragmentarycznie zachowana papierowa nalepka opisana: 'BARLEVI HENRYK | 1922. 61 x 50', papierowa nalepka transportowa firmy André Chenue opisana długopisem: 'no 3 - BERLEWI' oraz dwa stemple celne (francuski i niemiecki), na odwrociu ramy papierowa nalepka wystawowa z Art Basel z 1978 roku
Pochodzenie
Galerie Bargera, Kolonia
kolekcja prywatna, Szwajcaria
Venator & Hanstein, Kolonia
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Art Basel, 14-19 czerwca 1978
Retrospektive Ausstellung H. Berlewi. Gemälde, Zeichnungen, Grafik, Mechano-Fakturen, Plastik von 1908 bis heute, Institut Français, Berlin, październik-listopad 1964
Rationale Spekulationen. Konstruktivistische Tendenzen in der europäischen Kunst zwischen 1915 und 1930, ausgewählt aus deutschen Privatsammlungen, Städtisches Museum Mönchengladbach, 1 października - 26 listopada 1972
Literatura
Retrospektive Ausstellung H. Berlewi. Gemälde, Zeichnungen, Grafik, Mechano-Fakturen, Plastik von 1908 bis heute, katalog wystawy, Berlin 1964, nr kat. 18 (jako "Frauenakt", guasch, 61 x 50 cm, Berlin)
Rationale Spekulationen. Konstruktivistische Tendenzen in der europäischen Kunst zwischen 1915 und 1930, ausgewählt aus deutschen Privatsammlungen, katalog wystawy, Städtisches Museum Mönchengladbach, Mönchengladbach 1972, nr kat. 23 (jako "Frauenakt", Deckfarben, 61 x 50 cm)
Biogram
Studiował w warszawskiej SSP, a następnie kontynuował naukę w Antwerpii i paryskiej Ecole des Beaux-Arts. Uznany za prekursora op-artu. Przedstawiciel najbardziej awangardowego nurtu polskiej polskiej sztuki nowoczesnej. Był członkiem ugrupowania "Blok", a także związany był z artystyczną awangardą europejską - m.in. T. van Doesburgiem, V. Eggelingiem, M. van der Rohe, L. Moholy-Nagyem. Jego zainteresowanie konstruktywizmem ukierunkował poznany przez artystę El Lissitzky. W latach dwudziestych wystawiał i przebywał w Berlinie. Miał tam wystawę indywidualną w 1926 r. w galerii Der Sturm. W 1924 r. ogłosił manifest "Mechano-Faktura", w którym odrzucił malarstwo iluzji przestrzennej na rzecz dwuwymiarowości płócien. Ograniczał skalę barw do białej, czarnej i czerwonej oraz posługiwał się szablonami. W 1928 r. zamieszkał na stałe w Paryżu, powrócił do malarstwa figuratywnego - malowałgłównie portrety. Przez krytykę światową uznany za jednego z kilkuset najwybitniejszych twórców XX wieku ("ARTof the 20th Century" TASCHEN 2000)
