Aelia Pulcheria 414-453, tremissis, ok. 440-450; mennica Konstantynopol; Aw: Udrapowane popiersie cesarzowej w diademie z pereł, zwrócone w prawo, AEL PVLCHERIA AVG; Rw: Krzyż w wieńcu, poniżej CONOB✶; RIC 334 (R), Depeyrot 251, Hahn MIRB 49; złoto, 14.7 mm, 1.46 g, rzadka moneta. Aelia Pulcheria była wnuczką Teodozjusza Wielkiego, cesarza, który uczynił chrześcijaństwo nicejskie państwową religią. Jej ojcem był cesarz Arkadiusz, który zmarł w 408 roku, pozostawiając jako jedynego dziedzica tronu nieletniego syna Teodozjusza II. W 414 roku Teodozjusz przejął samodzielne rządy i uczynił swą siostrę cesarzową. W senacie umieszczono jej popiersie obok popiersia cesarza. Pulcheria została świętą Kościoła katolickiego i prawosławnego, a do jej zasług należy zaliczyć zwołanie Soboru Chalcedońskiego w 451 roku, na którym została definitywnie i ostatecznie potępiona nauka Nestoriusza (pełne człowieczeństwo Chrystusa). W jednej z sesji cesarzowa uczestniczyła osobiście i odebrała hołd od ojców soboru. Pulcheria panowała 39 lat. Zmarła w 453 roku, mając 54 lata. Jej ciało umieszczono w kościele Dwunastu Apostołów w Rzymie.
