OSTRÓW WIELKOPOLSKI, GÓRZNO, POZNAŃ, GNIEZNO, OLSZTYN, WROCŁAW. Katolicki protest przeciwko polityce ...

OSTRÓW WIELKOPOLSKI, GÓRZNO, POZNAŃ, GNIEZNO, OLSZTYN, WROCŁAW. Katolicki protest przeciwko polityce Kulturkampfu Bismarcka – tableau przedstawiające męczenników kościoła katolickiego w Niemczech w okresie Kulturkampfu; tableau tworzy monstrancję, u dołu zdjęcia widoczna jej stopa z inskrypcją IHS; w centrum tableau, w miejscu na hostię, znajduje się owalna fot. papieża Piusa IX; dookoła, jako gloria – element monstrancji – rozmieszczone owalne fot. biskupów i arcybiskupów (zgodnie ze wskazówkami zegara): Ledóchowskiego (Poznań, Gniezno), Kettelera (Moguncja), Brinkmanna (Münster), Melchersa (Kolonia), Crementza (Warmia), Eberharda (Trier), Martina (Paderborn); poniżej, jako trzon monstrancji, owalna fot. Forstera, księcia-biskupa Wrocławia, przez którą przechodzi napis: Die Märtÿrer der heligen kathol. Kirche – Męczennicy Świętego Kościoła Katolickiego; fot. pochodzi z albumu rodziny Lipskich, właścicieli Górzna (pow. ostrowski); fot. sepia, naklejona na karton, st. bdb.; wymiary fot.: 56x83 mm, wymiary kartonu: 65x102 mm.

Wilhelm Emmanuel von Ketteler (1811-1877). Biskup Moguncji, polityk niemiecki związany z Niemiecką Partią Centrum, zwany biskupem robotników (Arbeiterbischof). Aktywny działacz społeczny, zwolennik społecznego nauczania kościoła, utworzył Ruch Pracowników Katolickich (Katolische Arbeitnehmer-Bewegung). Przeciwnik Kulturkampfu, znany ze swoich ostrych kazań przeciwko antykatolickiemu prawodawstwu wprowadzonemu w 1873 r. w Niemczech. Heinrich Förster (1799-1881). Książę-biskup Wrocławia. Dał zdecydowany odpór antykatolickim ustawom Kulturkampfu, posuwając się nawet do nałożenia ekskomuniki na księży uległym wobec nowego prawa, za co otrzymał grzywnę. Gdy oberprezydent Wrocławia zażądał, aby Förster ustąpił ze stanowiska, ten odmówił, ale ze względu na groźbę uwięzienia udał się za granicę. W 1875 r. pruski sąd do spraw kościelnych ogłosił jego zwolnienie ze stanowiska. Spędził resztę życia na emigracji. Jako książę-biskup Wrocławia popierał nabożeństwa w jęz. polskim. Philipp Krementz (1819-1899). Kardynał, biskup Warmii. Gorący zwolennik dogmatu o nieomylności papieża. Z powodu nieprzestrzegania tego dogmatu ekskomunikował pięciu księży ze swojej diecezji. Ze względu na tę decyzję popadł w konflikt z państwem pruskim. Johann Bernhard Brinkmann (1813-1889). Teolog katolicki i biskup Münsteru. W 1875 r. został oskarżony z powodu nieprzestrzegania antykatolickich ustaw Kulturkampfu i otrzymał zakaz sprawowania funkcji duszpasterskich w Niemczech. Paulus Ludolf Kardinal Melchers (1813-1895). Arcybiskup Kolonii, jezuita. Z powodu mianowania duchownych bez wiedzy i zgody pruskich urzędników, co było wymagane przez antykatolickie prawa Kulturkampfu, został w 1874 r. skazany na karę grzywny, której nie uiścił. Niewykonanie kary przyniosło skutek w postaci kilkumiesięcznego więzienia. Matthias Eberhard (1815-1876). Biskup Trieru. W marcu 1874 r. aresztowany, a następnie skazany na 9 miesięcy więzienia i 130 tys. marek grzywny za sprzeciwianie się antykatolickim ustawom Kulturkampfu. Konrad Martin (1812-1879). Profesor teologii w Bonn, biskup Paderborn. Aż do początków Kulturkampfu miał dobre kontakty z Kościołem luterańskim, jednak w 1875 r. został gwałtownie zaatakowany z powodu nieprzestrzegania antykatolickich ustaw Kulturkampfu, aresztowany i uwięziony.