Polska powojenna 1944-1952, próbny druk kolorystyczny banknotu 100 złotych 1.07.1948, bez oznaczenia serii i numeracji, dwustronny druk w kolorze granatowo-różowym oraz fioletowo-zielonym na papierze ze znakiem wodnym; Lucow 1293 (R8) - ale odmienna kolorystyka, Miłczak 139; wyśmienity stan zachowania, nienotowana odmiana kolorystyczna, bardzo rzadkie. Narodowy Bank Polski już w 1948 roku zaczął przygotowywać się do wymiany pieniędzy, ale w bardzo dużej tajemnicy. Nad projektami graficznymi przez długi czas pracował w ukryciu znany już grafik Wacław Borowski. Drukiem zajęła się PWPW 1950 roku w nowoodbudowanych budynkach (po zniszczeniach wojennych). Cały projekt był zachowany w ścisłej tajemnicy aż do soboty 28. października 1950 roku, gdy został on poddany pod głosowanie Sejmie. Tuż po przegłosowaniu Ustawy o zmianie systemu pieniężnego wojsko rozwiozło w nocy z 29. na 30. października olbrzymią ilość nowych banknotów do kilkuset oddziałów bankowych w całym kraju. Ustawa ta wprowadzała 30. października 1950 roku nowe banknoty jednocześnie wycofując z obiegu stare; przewidziano jedynie 10-dniowy okres wymiany pieniędzy, ale po dwóch znacząco różnych kursach: gotówkę wymieniano w stosunku 1:100, a pieniądze zdeponowane w bankach, płace i zobowiązania - 3:100. Inna ustawa z tego samego dnia wprowadzała jednocześnie wiele bardzo kontrowersyjnych zapisów, m.in.: zakaz posiadania innych walut oraz kruszcu pod karą więzienia, także zakaz obracania tymi pod groźbą nawet kary śmierci. Miało to zmusić ludność do odsprzedaży do NBP tychże “zakazanych” walut i kruszców w zamian za nowe banknoty.
