Dykcyonarz Biblijny z Ksiąg Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu zebrany z francuzkiego na włoski język przez księdza Prospera de Aquila, ..., z włoskiego zaś na polski język przetłómaczył Xsiądz Tadeusz,
Tom II, Kraków 1844 Nakł. Stanisława Gieszkowskiego,
Oprawa twarda z epoki - półskórek z tłoczeniami. Zażółcenia papieru [foxing], Egzemplarz zawiera dwa rozkładane duże miedzioryty - Plan Miasta Jerozolimy z Górą Kalwarią w tle oraz przedstawienie legendarnej rośliny leczniczej mandragory.
Stan ogólny poza zażółceniami bardzo dobry. Ilość stron : 203 [ obejmuje terminy od Habakuk - Muzyka]
Na karcie przedtytułowej wpis " Z Ksiąg Księdza ... Teodora Sufragana Wikariusza Katedry Włocławskiej"
Ilość stron : 203
Format : 15 x 22 [cm]
Mandragora : " Jako roślina lecznicza wymieniona jest już w staroegipskim papirusie Ebersa z 1550 r. p.n.e. Hipokrates zalecał stosowanie małych doz nalewki dla opanowania depresji i stanów lękowych.
W czasach biblijnych uznawano mandragorę za afrodyzjak i stosowano w różnych rytuałach płodności. W starożytności mandragorę uważano za środek przeciwbólowy i nasenny. Używano jej więc do ukojenia chronicznych bólów, a także przepisywano na melancholię, reumatyzm i drgawki.
Była także popularnym składnikiem miłosnych eliksirów.
W średniowieczu i później, silnie zgrubiały, rozgałęziony korzeń (tzw. alrauna) tej rośliny był uważany za środek magiczny. Korzeń przypomina ludzką postać i wierzono, że jego kształt jest wskazówką do leczenia odpowiednich narządów ludzi.
Mandragora była prawdopodobnie składnikiem owianej mgłą tajemnicy maści czarownic. Wiąże się z nią legenda, według której roślina ta wydaje z siebie zabójczy krzyk, kiedy jest wyrywana z ziemi. Wierzono, że rośnie zawsze pod szubienicami, wyrastając z nasienia wisielca, spływającego do ziemi. "