Bronisław Kierzkowski (1924-1993), "Raster", 1978 r.

Olej/płótno, 80 x 65 cm Sygn. i dat. p.d.: '1978 B. Kierzkowski' Opisany na odwrociu: 'B. | Kierzkowski | 1979 | "RASTER" | 80 x 65 cm'

Bronisław Kierzkowski (1924–1993) jeden z czołowych przedstawicieli nurtu sztuki materii w Polsce. Urodził się w Łodzi, gdzie rozpoczął studia artystyczne w 1946 roku pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Następnie kontynuował naukę w Gdańsku u Juliusza Studnickiego oraz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod okiem Eugeniusza Eibischa, gdzie uzyskał dyplom w 1956 roku.

Po ukończeniu studiów poświęcił się działalności pedagogicznej, wykładając na uczelniach artystycznych w Warszawie, Toruniu i Lublinie. W 1987 roku otrzymał tytuł profesora na warszawskiej ASP. Jako artysta, Kierzkowski był znany z tworzenia reliefów i asamblaży, w których wykorzystywał różnorodne materiały, takie jak gips, metal czy drewno. Jego prace cechowały się ekspresyjną fakturą i przestrzenną formą, często zaskakując dynamizmem i oryginalnością.

Jego twórczość była prezentowana na licznych wystawach krajowych i zagranicznych, w tym na I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach (1966) oraz Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze (1967). W latach 90. Kierzkowski eksperymentował z figuratywnymi kompozycjami o tematyce erotycznej, które, choć mniej znane, stanowią interesujący etap w jego twórczości.

Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych i prywatnych w Polsce i za granicą, a zainteresowanie jego dorobkiem artystycznym rośnie, szczególnie w kontekście sztuki lat 50. i 60. XX wieku w Polsce.