WYDŻGA Jan Stefan. Jan Stefan Wydżga i jego pamiętnik spisany pod czas wojny szwedzkiej od roku 1655 do 1660. Wydał K. WŁ. Wójcicki. Warszawa 1852. W księgarni G. Senewalda księgarza. str. [4], 203; 18,5cm. Oprawa twarda, ozdobny papier na licach, prószone brzegi kart. Stan dobry, niewielkie zażółcenia papieru. Maliszewski 375. Egzemplarz z księgozbioru (pieczątka J. Załuski) szwoleżera gwardii cesarskiej Józefa Załuskiego!
Jan Stefan Wydżga herbu Jastrzębiec (1610-1685) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1679-1685, biskup łucki w latach 1655-1659, biskup warmiński w latach 1659-1679, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, kanclerz królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w 1652 roku, proboszcz kapituły katedralnej lwowskiej w 1641 roku, opat sieciechowski w 1647 roku, historyk.
Józef Bonawentura Ignacy Załuski herbu Junosza (1787-1866) – hrabia, polski generał walczący w czasie powstania listopadowego, pamiętnikarz, publicysta i poeta.
Karierę wojskową rozpoczął w roku 1807, przekradając się do Księstwa Warszawskiego i wstępując 19 kwietnia (jako szeregowiec) do 1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej. Po kilku tygodniach (5 czerwca) awansował na porucznika II kl. w 6 kompanii, a cztery miesiące później był już porucznikiem I kl. w 3 kompanii. Uczestniczył w kampaniach napoleońskich: (1808-1811) oraz (1812-1814). W bitwie pod Wagram dowodził 1 kompanią.
Pod Brienne-le-Château dostał się do niewoli i został przekazany Rosjanom przez Wirtemberczyków. Kończąc służbę w wojsku napoleońskim, posiadał stopień szefa szwadronu, odpowiadający randze podpułkownika bądź majora gwardii.
Kronikarz 1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej. Od roku 1815 był adiutantem cara Aleksandra I Romanowa, a później Mikołaja I w armii Królestwa Polskiego. Brał udział w wojnie z Turcją, walcząc m.in. pod Hassaniar. Po zakończeniu działań wojennych podał się 18 lipca 1829 do dymisji, która została przyjęta. Służbę wojskową zakończył w stopniu generała brygady.
Rzadkie
