Format:17x24cm. Stron:55+30 ilustracji+plan sytuacyjny. Zachowana obwoluta.
Wydanie pierwsze.
Publikacja [w języku jidysz, angielski, polski] opowiadająca historię cmentarza przy ulicy Okopowej w Warszawie, który powstał na początku XIXw. a którego obszar wynosi około 30 ha [podzielony na ulice, kwatery i rzędy]. Kwater jest ponad 100. Przed wybuchem wojny 1939 r. pochowanych tu było około 150 tysięcy zmarłych. Przy alei głównej w głębi cmentarza zwracają uwagę wzniesienia, które usypano na starych kwaterach, po usunięciu znajdujących się tam wtedy nagrobków. Było to konieczne z powodu ciasnoty i braku możliwości powiększenia terenu [sytuacja taka powstała około 1915 r.]. W ciągu wielu lat, w myśl tradycji religijnych, zmarłych mężczyzn i kobiety chowano w oddzielnych kwaterach.
Wydano staraniem Żydowskiego Instytutu Historycznego w Polsce, druk wykonano na papierze stanowiącym dar Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie w nakładzie 3 500 egz.