II RP, 1936 r. - Książka Józef Feldman, Henryk Wereszycki, “Wielka Historia Powszechna. T. VI, cz. II : Od Wielkiej Rewolucji do Wojny Światowej. Cz. 2, 1848-1914”, Warszawa : Nakładem Księgarni Trzaski, Everta i Michalskiego

Wymiary: wys. 28 cm, 484 s.
Książka w oprawie introligatorskiej, okładka płócienna, grzbiet z półskórka ze złoceniami i tłoczeniami.
Józef Feldman (1899-1946) - historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Student UJ w latach 1917-1922 (prawo i historia); ponadto w latach 1918–1919 pełnił ponadto ochotniczą służbę w Legii Akademickiej. Od 1937 profesor nadzwyczajny, objął jednocześnie kierownictwo Katedry Historii Nowożytnej. Znawca epoki saskiej, jednak najbardziej znany z dzieł analizujących stosunki polski-niemieckie - w tym studium Bismarck a Polska (1939), stanowiące wnikliwą analizę wypowiedzi i działań Bismarcka w stosunku do Polaków. W czasie II wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu, wstąpił też w szeregi Wojskowej Straży Ochrony Powstania. Uwieczniony na obrazie Portret chłopca (Portret Józia Feldmana) - sześcioletni wówczas Józef był synem Wilhelma Feldmana, przyjaciela Stanisława Wyspiańskiego.
Henryk Wereszycki (1898-1990) - polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, znawca dziejów Polski porozbiorowej, historii dyplomacji europejskiej w XIX w. i monarchii habsburskiej. Studiował historię na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie uzyskał doktorat w 1921 roku. Był uczniem wybitnych historyków, takich jak Franciszek Bujak i Oswald Balzer. W okresie międzywojennym pracował jako nauczyciel i wykładowca. Po II wojnie światowej związał się z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie w 1946 roku objął katedrę historii nowożytnej i najnowszej. Wereszycki był cenionym badaczem dziejów monarchii Habsburgów, problematyki narodowej w Europie Środkowej oraz myśli politycznej XIX wieku. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz Polskiej Akademii Nauk. Uhonorowano go m.in. nagrodą im. Aleksandra Brücknera.
Stan jak na zdjęciach.