Jan Matejko, TRZY SZKICE

JAN III SOBIESKI

ołówek, papier naklejony na tekturę

12,2 x 8,5 cm (w świetle passe-partout)

wzdłuż dolnej krawędzi: do Sobieskiego; na odwrocie numer (ołówkiem): 417

BŁAZEN

ołówek, papier naklejony na tekturę

12,6 x 4,6 cm (w świetle passe-partout)

sygn. p.d.: J.M., wzdłuż górnej krawędzi: „Wyporek“ błazen | Jego Król. Mości | 99

na odwrocie numer (ołówkiem): 419

DON KICHOT POLSKI, 1866

ołówek, papier naklejony na tekturę

9,9 x 13,5 cm (w świetle passe-partout)

sygn. p.d.: J.M. | 1866 rp.

z lewej: herbu: „Suche Komnaty“ | Longinus Chudogęba | don Kiszot polski | Satyra na źle płatne rycerstwo (użyte do „strojów“)

na odwr. fragment nalepki; poniżej nr (ołówkiem): 418

Jan Matejko (Kraków 1838 - Kraków 1893) - najwybitniejszy polski malarz historyczny; studia malarskie rozpoczął pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza i W. K. Stattlera w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (lata 1852-1858). Następnie uczył się w Akademii monachijskiej u H. Anschütza (1859) i przez dwa miesiące w Akademii wiedeńskiej u C. Rubena (1860). Po studiach mieszkał i pracował w Krakowie. W 1873 objął stanowisko dyrektora tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych, pełniąc tę funkcję aż do śmierci. Dużo podróżował - wielokrotnie wyjeżdżał do Paryża (w latach 1865-1880), Wiednia (1866-1888), w 1872 był w Konstantynopolu, a rok później w Pradze i Budapeszcie, odwiedzał również Włochy (1878-1879 i 1883). Był członkiem licznych akademii i towarzystw artystycznych m.in. Académie des Beaux-Arts (1873) i Instytutu Francuskiego (1874) w Paryżu, berlińskiej Akademii Sztuki (1874), Akademii Rafaelowskiej w Urbino (1878) i Künstlersgenossenschaft w Wiedniu (1888). W 1864 został członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie, w 1887 otrzymał doktorat filozofii honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był twórcą wielkich i znanych płócien, m.in. Kazania Skargi, Rejtana, Unii Lubelskiej, Batorego pod Pskowem, Bitwy pod Grunwaldem, Hołdu Pruskiego czy Kościuszki pod Racławicami. Malował także portrety i - rzadziej - sceny religijne czy rodzajowe. Ważną rolę w jego twórczości odgrywał rysunek - artysta opracował, m.in. album Ubiory w Polsce od 1200 do 1795 oraz rysunkowy cykl Poczet królów i książąt polskich. W latach 1889-1891, wraz z zespołem uczniów, pracował nad polichromią kościoła Mariackiego w Krakowie. W rodzinnym domu malarza, przy ulicy Floriańskiej w Krakowie od 1898 mieści się poświęcone mu muzeum - Dom Matejki (Oddział MNK).