[WOJSKO Polskie - papierośnica fotografa kaprala Zygmunta Kukieły]. [nie po 1938]. Srebro - puncowanie:...

[WOJSKO Polskie - papierośnica fotografa kaprala Zygmunta Kukieły]. [nie po 1938]. Srebro - puncowanie: w owalu 2, głowa kobiety w chuście, M/W. Wymiary ca 8x11 cm.
Efektowna pamiątka po fotografie i żołnierzu Armii Krajowej i 2. Korpusu Polskiego gen. Andersa, którą otrzymał od niezidentyfikowanej osoby. Srebrna, prostopadłościenna papierośnica polskiej produkcji z okresu międzywojennego (srebro próby 2 (875) - cecha warszawskiej probierni stosowana w latach 1931-1963). Pokrywa dekorowana liniowanym ornamentem. Na licu w centrum orzełek legionowy oraz pokryte złotem - w lewym górnym narożniku monogram: "ZK", w prawym tarcza herbowa z klejnotem. Wewnątrz grawerunki: "'Zetce' na pamiątkę Zakupy P.Z. Inż. 1/3-38" oraz mniej wyraźny: "Kochanemu Zbyszkowi Stefan Chałupka vel Tatkin[?]". Waga: ok. 150 gram. Srebro miejscami pokryte patyną, złocenia przetarte, stan ogólny dobry.
Kpr. Zygmunt Kukieła „Zetka” urodził się 29 maja 1921 r. w Wilnie. W 1925 r. rodzina przeprowadziła się do Warszawy, gdzie w roku 1939 zdał maturę. Podczas okupacji mieszkał na Saskiej Kępie. Początkowo pracował w Polskich Zakładach Optycznych, a od roku 1943 w sklepie z artykułami fotograficznymi przy ulicy Marszałkowskiej 125, należącym do słynnego fotografa Henryka Poddębskiego. Razem z braćmi Antonim i Józefem działał w komórce konspiracyjnej AK na Pradze. Jego grupa miała atakować Dworzec Wschodni, jednak Powstanie zaskoczyło go w sklepie przy Marszałkowskiej. Po wybuchu walk dołączył do Kompanii Szturmowej „Stefan”, z funkcją fotoreportera sztabu 4. Rejonu, mjr. Stanisława Steczkowskiego „Zagończyka”. Po Powstaniu został osadzony w Stalagu VII B w Memmingen na terenie Bawarii. W latach 1945-1946 był żołnierzem 2. Korpusu Polskiego gen. Andersa. Po powrocie do kraju w roku 1947 założył prywatne przedsiębiorstwo, produkujące wyroby z tworzyw sztucznych. Pełnił też funkcję kierownika Sekcji Szermierki KS „Warszawianka”. Zmarł 25 maja 2002 r. w Warszawie. Podczas Powstania, pożyczonym od Henryka Poddębskiego aparatem Leica, uwieczniał żołnierzy Kompanii Szturmowej „Stefan” Batalionu „Rum” oraz dowódców ze sztabu 4. Rejonu Obwodu Śródmieście. Dokumentował przede wszystkim życie codzienne Powstańców – zbiórki, czas wolny, uroczystości i pogrzeby. Większość zdjęć powstała w sierpniu 1944 r. w Śródmieściu Północnym, na podwórzu kamienicy przy ulicy Marszałkowskiej 125 i w okolicy zrujnowanego we wrześniu 1939 r. kina Capitol na tyłach tej posesji.  Oryginalne negatywy spłonęły podczas pożaru kamienicy, w mieszczącej się na parterze pracowni fotograficznej. Z bogatego dorobku zachowały się jedynie odbitki, które Zygmunt Kukieła rozdawał na pamiątkę fotografowanym kolegom. (biogram ze strony internetowej Muzeum Powstania Warszawskiego - https://www.1944.pl/fototeka/kolekcja/zygmunt-kukiela-zetka,129.html).